همفکر از آذرماه سال ۱۳۹۳ در اصفهان آغاز به کار کرد و ۱۰ماه از همفکر تهران کوچک‌تر است. بنیانگذار اصلی‌اش هم فرامرز یوسفی ‌است. در ادامه چند نفر دیگر هم جمع شدند و همفکر را پیش بردند. جمعیت همفکرهای اولیه ۵ تا۶نفره بوده‌است. در آن زمان گروهی در وایبر شکل گرفت و از این طریق همفکر را به همدیگر اطلاع دادند. اما گروه بزرگ که شد و مسائل وایبر پیش آمد، به تلگرام کوچ کردند. اما تغییرات در حد کوچ از وایبر به تلگرام نبوده بلکه در ادامه تغییرات دیگری هم رخ می‌دهد. صدمین جلسه همفکر آبان ماه سال ۹۵ در هفته کارآفرینی برگزار شد. این جلسات بدون حتی یک هفته وقفه برگزار شد و حتی روی یکم فروردین هم همفکر برگزار شد. حتی جلساتی را در پارک برگزار شده است. در این میان ارگان‌های دولتی از جمله شهرداری، نیروی انتظامی و… هم با همفکر همکاری کردند. در اصفهان همفکر ۲۶۰نفره هم در مجموعه فرشچیان برگزار شده است و چون حرکتی مردمی است و نوعی دورهمی برای برقراری ارتباط است، هیچگاه با مشکلی مواجه نبوده‌است.  یکی از تفاوت‌های همفکر اصفهان با سایر شهرهای ایران شاید این باشد که ارگانایزرها را خود اعضای همفکر انتخاب می‌کردند. به این صورت که در انتهای هر فصل طی فراخوانی برای برعهده گرفتن این وظیفه دعوت می‌شد. بحث تایید صلاحیت هم در میان نبود و تنها شرط این بود که افرادی که کاندیدا می‌شوند حداقل چندین جلسه همفکر را شرکت کرده باشند. در ابتدا ۵جلسه شرط بود، دوره‌های بعد ۱۰جلسه شد و الان حضور در ۱۵ و ۲۰جلسه ملاک قرار می‌گیرد. همفکر تنها مرجعی است که مردم انتظار بیهوده‌ای از آن ندارند و می‌دانند که بی‌طرف است. همفکر حرفش این است که به کسی یا جایی منتسب نیست. با این حال با همه ارکان ارتباط دارد؛ یعنی هر کسی یا ارگانی که بخواهد به اکوسیستم کارآفرینی کمک کند، در کنار همفکر قرار می‌گیرد؛ از سرمایه‌گذاران صنعتی و سنتی گرفته تا کارآفرینان پیر و جوان و ارگان‌های دولتی و خصولتی، دانشگاه‌ها و استارتاپ‌ها.