تفاوت بزرگ بین مهارت‌های سخت یا Hard-Skills که نیاز به دانش تخصصی و فنی تجارت شما دارند در مقابل مهارت های نرم Soft-Skills که شامل توانایی شناختی، رفتارهای محل کار و هوش هیجانی است، در واقع می‌توان یکی را آموزش داد و دیگری را کسب کرد. اغلب می‌بینیم که افراد به دلیل نداشتن مهارت کافی و صلاحیت فنی شغل خود را از دست می‌دهند. واقعیت این است که اگر کارمند در مهارت های نرم خوب عمل کند، کارفرمایان معمولاً با آموزش مهارت های سخت حین کار مشکلی ندارند. مهارت‌های سخت معمولاً تخصصی و منحصر به یک شاخه شغلی هستند. مهارت‌های فنی مانند دانش برنامه نویسی، رانندگی با لیفتراک یا فرضاً برای یک فروشنده توانایی بستن یک معامله مهارت سخت محسوب می‌شود. بعنوان مثال مهارت های سخت برای یک گرافیست تسلط بر ابزارها و نرم افزارهای گرافیکی روز می‌باشد. مهارت های نرم گاهی غریزی بوده و ریشه در شخصیت فرد دارد، مانند صبر یا استقامت. همچنین می‌توانند بخشی از تجربه انسانی باشند، زیرا افراد شخصیت خود را طوری توسعه می‌دهند که شامل گوش دادن به صحبت کردن یا مثبت ماندن با وجود مشکلات است. مهارت های سخت بیشتر مربوط به تجربه و تخصص شغلی، مدارک تحصیلی و گواهینامه هایی است که عموما در غالب دوره گذرانده و یاد می‌گیرید. مهارت های نرم اغلب توانایی شما را برای تعامل با دیگران و رشد در یک سازمان نشان می‌دهد. در یک کسب و کار تمام کارها چه حضوری و چه غیرحضوری به صورت تیمی انجام می‌شود پس داشتن مهارت های نرم برای کار در یک محیط مشترک بسیار مهم است.
مهارت‌های سخت، تجربه و درک شما از یک توانایی خاص و قابل اندازه گیری را نشان می‌دهد.
مهارت های نرم شامل توانایی حل مسئله، مهارت‌های برقراری ارتباط موثر، مدیریت فردی، انگیزه، سازگاری، انعطاف‌پذیری، روحیه‌ی کار گروهی، مدیریت زمان، اعتماد سازی، تطبیق‌پذیری، سازگاری شغلی، حل تعارض، رهبری، پژوهش، تفکر خلاق، تفکر انتقادی و اخلاق کاری می شود.
دیدگاه